Jajko to nieodzowny element naszej kuchni i kultury. Istnieje wiele mitów na temat wartości odżywczej jajek. Z żywieniowego punktu widzenia stanowią one źródło pełnowartościowego (wzorcowego) białka, kompletnego pod względem wszystkich aminokwasów. Poza tym dostarczają sporo witaminy A, E, D, żelaza i selenu. Surowe jajka zawierają awidynę, która utrudnia przyswajanie biotyny, jednak po obróbce termicznej jest ona inaktywowana.
Często porusza się temat cholesterolu (ok 236 mg/ jajko). Żółtko rzeczywiście zawiera sporo tego składnika, jednak jajko spożywane w całości nie wywiera większego wpływu na jego poziom we krwi. Znacznie bardziej aterogennie (miażdżycorodnie) działają tłuszcze zwierzęce, a szczególnie kwasy tłuszczowe trans (w chipsach, wyrobach ciastkarskich).
Uważnie należy wprowadzać jajko do diety niemowląt. Białko jajka może być przyczyną alergii, podobnie jak białko mleka. Jednak nie należy z tego powodu rezygnować z jego podawania. Dzieciom w 1 roku życia wprowadzamy 1/2 żółtka do potraw co 2 dzień w 7-9 miesiącu życia, od 10 miesiąca 1/2 żółtka codziennie, zaś całe jajko dopiero od 11-12 miesiąca życia.
Możliwości kulinarnych na wykorzystanie jajek są tysiące. Najbardziej polecaną przez żywieniowców formą spożywania są jajka gotowane na miękko. Pamiętajmy, że tak jak w przypadku większości, również w ilości podaży jajek należy zachować umiar. Często zapominamy, że występują one w wielu gotowych wyrobach, np. makaronach, wędlinach, ciastach, niektórych przetworach mlecznych (dodawane są białka jajka, lecyna z z żółtka jaj) i wielu innych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz